Co nieco o trudnościach szkolnych 
w nauce czytania i pisania będących przyczyną nieprawidłowo funkcjonującego układu wzrokowego

Trudności w nauce czytania i pisania  mogą mieć wielorakie podłoże. Mogą wynikać, np.  z dysleksji, zaburzeń przetwarzania słuchowego ,  zaburzeń widzenia obuocznego w tym nieprawidłowej akomodacji, bądź nieskorygowanej wady refrakcji. Zaburzenia pochodzenia wzrokowego  powodują pewnego rodzaju niestabilność tekstu czytanego czy pisanego w postaci zamazywania, rozdwajania, pływania liter i wyrazów. Jeżeli dziecko nie widzi wyraźnie tekstu nie może płynnie czytać, ani poprawnie i starannie pisać. Musi zużyć masę energii na pokonanie tych trudności i w rezultacie jest zmęczone, czuje dyskomfort i niechęć do pracy z bliska.

Dysfunkcje widzenia oprócz negatywnego wpływu na czytanie i pisanie wpływają negatywnie na ogólny rozwój psychoruchowy dziecka, koncentrację uwagi, kształtowanie orientacji wzrokowo – przestrzennej, procesy myślowo-obrazowe, a to bezpośrednio może przełożyć się na trudności w nauce języków obcych, geometrii czy geografii.

Sytuacja taka  wpływa negatywnie na stan emocjonalny dziecka i jego samoocenę.